BADANIA SŁUCHU

Zgodnie z zasadą obowiązującą w laryngologii tj. zasadą cross- check, każdy kolejne badanie słuchu winno się sprawdzać oraz dopełniać kolejnym. Warto zatem wykonywać komplet badań słuchu, tak aby zweryfikować objawy i ustalić przyczynę ewentualnych nieprawidłowości. Wówczas jesteśmy w stanie ocenić stan i funkcjonowanie ucha zewnętrznego środkowego i wewnętrznego. Zatem dedykowane badania to audiometria tonalna, audiometria impedancyjna (tympanometria i rejestracja odruchów z mięśnia strzemiączkowego) oraz otoemisja akustyczna.
Obiektywne metody badań słuchu są szczególnie przydatne w ustalaniu progów słuchowych oraz topodiagnostyce uszkodzeń narządu słuchu, szczególnie u małych dzieci.

Badania słuchu

Audiometria tonalna:
Audiometria tonalna jest badaniem mającym na celu określenie progu słyszenia na drodze powietrznej i kostnej w zakresie badanych częstotliwości, co obrazuje stan komórek słuchowych w ślimaku. Wynik badania to krzywe obrazujące próg słyszenia Pacjenta. Badanie jest nieinwazyjne. Odbywa się w ścisłej współpracy z Pacjentem. Przeprowadzane jest w specjalnych słuchawkach dla przewodnictwa powietrznego i kostnego, oddzielnie dla ucha prawego i lewego. Do ucha podawane są dźwięki o określonej częstotliwości (tj. wysokość tonu) i natężeniu (tj. głośności). Zadaniem pacjenta jest zasygnalizowanie momentu, w którym słyszy dźwięk. Na podstawie badania audiometrii tonalnej wstępnie określić można rodzaj i głębokość niedosłuchu.

Audiometria impedancyjna:
Badanie polega na pomiarze ciśnienia w uchu środkowym, odruchów mięśnia strzemiączkowego i napięcia błony bębenkowej. Jest wykorzystywane do diagnostyki ucha środkowego. Jest ono badaniem obiektywnym i nieinwazyjnym. Nie wymaga aktywnej współpracy ze strony pacjenta. Podczas badania wymagana jest mała aktywność ruchowa Pacjenta.

Badanie wykonuje się podczas diagnozy:

  • wysiękowego zapalenia ucha środkowego
  • przerostu migdałków gardłowych/ podniebiennych
  • dysfunkcji trąbki słuchowej
  • otosklerozy
  • płynów infekcyjnych w uchu środkowym
  • przerwania łańcucha kosteczek słuchowych
  • porażenia nerwu twarzowego.

Dedykowane ono będzie także dla dzieci borykających się z wadami wymowy, oddychającymi torem ustnym, z alergią i astmą, mającymi przerost III migdałka, chrapiącymi, z bezdechami.

Otoemisja akustyczna:
Otoemisja akustyczna ocenia reakcję pacjenta na dźwięk oraz stan ślimaka w uchu wewnętrznym. Pozwala wykryć niedosłuch odbiorczy pochodzenia ślimakowego. Poprzez to badanie nie ustalamy progów słyszenia ale jesteśmy w stanie obserwować czynność komórek słuchowych zewnętrznych.

OTOEMISJA WYSTĘPUJE U WSZYSTKICH OSÓB DOBRZE SŁYSZĄCYCH, RÓWNIEŻ U NOWORODKÓW.

Badanie polega na umieszczeniu w uchu badanego dziecka sondy i włączeniu dźwięku. Do ucha podawane są odpowiednie delikatne tony wysokie (dźwięki piszczące) i niskie (dźwięki buczące). Urządzenie samoczynnie dokonuje pomiaru bardzo cichego sygnału zwrotnego. Jest on samoczynnie generowany w ślimaku w odpowiedzi na podawane podczas badania dźwięki. Badanie przeprowadza się osobno dla ucha prawego i lewego.
Podczas badania dziecko musi być spokojne, wyciszone i chwilę pozostawac w bezruchu. Badanie może być wykonane podczas karmienia. Ważne jest, aby pacjent był zdrowy w czasie wykonywania badania – w przypadku przeziębienia wynik będzie „fałszywie” nieprawidłowy.

Wskazania do przeprowadzenia badania:

  • badanie słuchu u niemowląt, małych dzieci, pacjentów niewspółpracujących,
  • badanie słuchu u dzieci z opóźnionym rozwojem mowy,
  • po zastosowaniu leków ototoksycznych (genramycyba, streptomycyna, wankomycyna itp.),
  • przy występowaniu szumów usznych,
  • ocena stanu ślimaka (ucha wewnętrznego).

Wynik wydawany jest po badaniu w formie wykresu (DP-gramu).

Zapraszam do kontaktu! Chętnie odpowiemy na wszystkie pytania.

Kontakt